Ως πρόκληση εναντίον του κοινού συμφέροντος (για να μην πούμε του εθνικού συμφέροντος) και της τοπικής ανάπτυξης πρέπει να εκλαμβάνεται πλέον κάθε απόφαση των κεντρικών πολιτικών παραγόντων, που δυναμιτίζει οποιαδήποτε επενδυτική προσπάθεια επιχειρείται στην περιοχή μας!
Μόνο έτσι μπορεί -και πρέπει- να αντιμετωπιστεί, με πάνδημο μέτωπο και αποφασιστικότητα, τόσο η αισχρή διελκυστίνδα διαφόρων υπουργών (υπ)Ανάπτυξης της τελευταίας πενταετίας για την επένδυση της Μονάδας Γυαλιού στην Καβάλα, όσο και η τελευταία βάναυση προσβολή κάθε λογικής και πατριωτισμού, με την κατάργηση άρθρου του ν. 3428/2005, βάσει του οποίου νομιμότατα η KAVALA OIL (και η «μητρική» της ελληνική εταιρία ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε.) καλλιέργησαν εύλογες ελπίδες για τη βιωσιμότητά τους, την ανάπτυξη και τη συμβολή τους στην ανόρθωση της χειμαζόμενης ελληνικής Οικονομίας, μέσω του τεράστιου έργου αποθήκευσης φυσικού αερίου στα αδειανά, πλέον, κοιτάσματα πετρελαίου του Πρίνου.
Οι φαφλατάδες της κυβέρνησης, που μετά πολλών επαίνων αρχικά άκουσαν την πρόταση της Ενεργειακής Αιγαίου –προ έτους σχεδόν- για αξιοποίηση του εν λόγω νόμου και (χωρίς πολλά γραφειοκρατικά ζιγκ ζαγκ) μετατροπή της άδειας παραγωγής και εκμετάλλευσης πετρελαίου σε άδεια αποθήκευσης φυσικού αερίου, τώρα ΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ! Αφήνοντας ξεκρέμαστους εκατοντάδες εργαζομένους, την τοπική μας οικονομία, αλλά και την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας -σε μια εποχή όπου γιγαντώνεται έως τελικής πτώσεως ο διεθνής ανταγωνισμός για τους υδρογονάνθρακες- ξεκίνησαν πάλι τα «παχιά λόγια» της δήθεν προσέλκυσης διεθνούς ενδιαφέροντος για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Κι «αδειάζουν» με τον τρόπο αυτόν τον μοναδικό ΣΙΓΟΥΡΟ επενδυτή, που διαθέτει την εμπειρία, την τεχνογνωσία, τη νομή και κατοχή των «φυσικών αποθηκών» -και, κυρίως, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ! Ή μήπως αυτό ακριβώς είναι που πειράζει κάποιους υπηρέτες ξένων συμφερόντων –όπως αποδεικνύεται- στην Αθήνα;
Αφελληνίζουν συστηματικά την Οικονομία και την παραδίδουν στα χέρια ξένων. Το αντιλαμβάνονται και τα βρέφη, πια…
Οι δυο σχεδιαζόμενες μεγάλες επενδύσεις στην Καβάλα –που θα πρόσφεραν τεράστια υπεραξία όχι μόνο στον τόπο μας, αλλά γενικότερα στη δυστυχούσα πατρίδα μας- και η τύχη που τους επιφύλαξαν οι «κλειδοκράτορες» των Αθηνών είναι απολύτως ενδεικτικές.
Οι πάσης φύσεως «κυβερνητικοί» αποδεικνύονται ιδανικοί συνεργοί για τον αυτοχειριασμό της χώρας, παραδίδοντας τα «κλειδιά» στους ξένους: πότε στη Siemens, πότε στον πάτρονα των Σκοπίων Ουγγρο-Εβραιο-Αμερικανό Τζορτζ Σόρος (επίσημο συνομιλητή του πρωθυπουργού ΚΑΙ τις τελευταίες μέρες), πότε σε οποιονδήποτε άλλον –αρκεί να ΜΗΝ είναι ΕΛΛΗΝΑΣ!
Δεν υποβαθμίζουμε το ρόλο και την ηθική – εθνική προσπάθεια κάποιων παραγόντων (όπως, π.χ. ο συντοπίτης μας υφυπουργός Υγείας Μιχάλης Τιμοσίδης –μεταξύ άλλων), που πασχίζουν να σταματήσουν τη χώρα απ’ την προδιαγεγραμμένη πορεία της προς τον γκρεμό… Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι αρκετοί –ή τους έχουν παραγκωνίσει σε θέσεις μικρής ή καθόλου επιρροής. Τα ηνία τα έχουν άλλοι, που ενσυνείδητα οδηγούν το «άρμα Ελλάδα», υπό την αμήχανη ανοχή και σιωπή μας, σε άλλες ατραπούς. Σκοτεινές, θεοσκότεινες…
Ομάδες νέων «δοσιλόγων», με την εκούσια ή ακούσια συνενοχή στρατιών ανικάνων ή αδιαφόρων του κρατικού μηχανισμού, ξηλώνουν συστηματικά και σε χρόνο ρεκόρ ό,τι (καλώς ή κακώς) είχε χτιστεί έως τώρα, επικαλούμενοι δήθεν τον εκσυγχρονισμό και την προσαρμογή της χώρας στις νέες συνθήκες. Αφού έκαναν ό,τι μπορούσαν για ν’ αφήσουν τον κορμό της εθνικής οικονομίας ανυπεράσπιστο, τώρα ορθώνουν ανυπέρβλητα εμπόδια σ’ όσους ακόμα τολμούν να σκέφτονται μια πατριωτική (ναι, τέτοιο χαρακτήρα έχουν πια οι επενδύσεις σε ελληνικό έδαφος!) οικονομική προσπάθεια που δεν ελέγχεται από τους ίδιους ή τους πάτρονές τους…
Η προειδοποίηση του Σωματείου των Εργαζομένων της KAVALA OIL (μέσω της προχθεσινής επιστολής τους προς τους βουλευτές Καβάλας) «θα μας βρουν απέναντί τους» θα έχει νόημα αν υιοθετηθεί απ’ όλους μας και γίνει ΠΡΑΞΗ το συντομότερο!
Αν σκύψουμε και πάλι το κεφάλι στο θάψιμο του τόπου μας, ας μην ψάχνουμε αίτιους για να ρίξουμε το «Ανάθεμα» για τη γενική ισοπέδωση και αθλιότητα…
Οι κάτοικοι της Κερατέας Αττικής (που ανθίστανται επί μήνες σε μια άδικη, επιβαλλόμενη διά της βίας απόφαση στην περιοχή τους -φωτό) είναι ένα πιθανό παράδειγμα –έστω και με ακρότητες- για το πώς πρέπει να παίρνουμε την τύχη μας στα χέρια μας, απέναντι σε μια κεντρική εξουσία που –όπως δείχνουν τα πράγματα- δεν είναι πια ελληνική (με την ουσιαστική έννοια). Είναι εξουσία – όχημα ξένων συμφερόντων (ΔΝΤ, Ε.Ε., ξένων τραπεζιτών κ.α.), που καμιά διάθεση δεν φανερώνει να υπερασπιστεί τα λίγα που απόμειναν στο σχεδόν «αδειανό πουκάμισο» της Ελλάδας. Ίσα ίσα, σπεύδει να τα ξεπουλήσει όλα σ’ ένα διεθνές παζάρι που βυσσοδομεί εις βάρος μας με όλα τα σύγχρονα τερτίπια στη φαρέτρα του (spreads, υποβαθμίσεις διεθνών «Οίκων» αξιολόγησης –και Ανοχής;-, υποβαθμισμένα κρατικά ομόλογα κ.α.), υπονομεύοντας αμετάκλητα το μέλλον της πατρίδας μας.
Η αντίσταση, σε κάθε μετερίζι της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής μας, είναι πλέον μονόδρομος για όλους! Και τα τοπικά μας ζητήματα είναι ένα πρώτο πεδίο μάχης –και ζυγίσματος για το πόσο κρατούν τα κότσια μας…
Ιδού η Ρόδος, λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου